Vandaag was het carnaval en voor de gelegenheid vond ik het leuk om de carnavalsmis te bezoeken.. Ik droeg een mooie boa, maar voor de rest eigenlijk wat ik altijd graag draag, een jurkje en mijn lievelingslaarzen.. Eigenlijk niets bijzonders dus.. En misschien is het vrouwen eigen, of misschien is het gewoon mij eigen, maar over het algemeen denk ik niets bijzonders over mezelf.. Ik ben gewoon Joyce.. Een tikkeltje onzeker.. Een behoorlijke control freak.. Maar gewoon Joyce.. Niet echt lelijk, maar gewoon.. Zo ook vandaag, nog aan het bijkomen van mijn geweldige week, stond ik met H. te praten.. We hadden een leuk gesprek over haar dochters.. Tot S. langsliep en in het voorbijgaan zei “Wat ben jij toch een mooie vrouw Joyce..” Een mooie vrouw, ik weet niet wat zij hiermee wilde zeggen.. Maar ik voel een kriebel in mijn buik.. Een positieve kriebel, zou het dan toch wel meevallen.. Ik.. Joyce.. Mooi.. Wie had dat gedacht!