Mijn haat liefde verhouding met de zon.. Want helaas hoe romantisch ik het me ook iedere winter voorstel het is niet enkel liefde wat ik voor haar voel.. Ondanks haar warme stralen, die de perfecte sfeer creeeren voor fijne gesprekken op een zoele zomeravond.. De late BBQ’s met lekkere wijn.. Mijn huiswerk maken in haar warme stralen.. Ondanks dat alles, steekt zo langzamerhand de haat voor diezelfde zon weer de kop op.. Ik kan er niets aan doen maar de zon brengt niet alleen maar warmte en gezellige avonden voor mij.. Langzaamaan zie ik ze weer komen.. Die vervelende bultjes die heel veel jeuk met zich meebrengen.. Die irritante rode blaasjes waar niemand iets aan kan doen.. Die niet willen verdwijnen wat ik ook doe..
En dan haat ik haar, de zon.. Ik haat het om door het raam naar buiten te staren en te bedenken dat daar de zon schijnt, de zon waar ik niet in kan zitten.. En binnen achter mijn raam blijf ik hopen, hopen dat het weer snel voorbij is.. Dat ik snel weer naar buiten kan.. Buiten in de zon.. Genieten zoals iedereen.. En dat het nog heel lang duurt voor de herfst weer komt..