Ik zit in de vensterbank lekker warm ingepakt in een dekentje en denk aan een vriendin van me.. Ineens had ze een vriendje en ze bracht hem zomaar mee in ons leven.. Het ging zo snel, het was niet te begrijpen.. En dit bleef niet bij één keer.. Keer op keer gebeurde me dit.. Er kwam zomaar een extra iemand in mijn groepje.. En zo snel.. Een maand, hij ging mee naar de verjaardag.. Twee maanden, hij was er bij hoor bij onze uitjes.. Na een half jaar woonden ze samen.. Niets begreep ik ervan.. Tot jou.. Een week en ik ging met je mee naar de verjaardag.. Een maand en je had al mijn vriendinnen al ontmoet.. Twee maanden, je kat herkent me al als ik bij je kom.. Een half jaar en ik moet eerlijk toegeven ik wordt ook gek van het gesleep met die tassen.. Ik begrijp het ineens.. Het is een achtbaan en je gaat mee, je klemt je stevig vast, want je wil niet anders!